Garraio
Garraioaren sektorea, lurreko garraioa (errepidea eta trena), itsasokoa eta airekoa barne, ezinbestekoa da herrialdeen oparotasunerako. Sektore horrek herritarren eta ondasunen mugikortasuna errazteaz gain, eragin nabarmena du hazkunde ekonomikoan, garapen sozialean eta ingurumenean.
Sektore honek lan-baldintza oso anitzak eta bereziak ditu, eta ezbehar-tasa handiena duen sektoreetako bat da. Beraz, funtsezkoa da sektore honetan arriskuak prebenitzea; izan ere, gainera, jardueran dauden arriskuekin lotutako balizko ondorioek hirugarren pertsonei eragin diezaiekete, enpresatik kanpokoei (zerbitzuaren erabiltzaileak, beste ibilgailu batzuk gidatzen dituzten pertsonak...)
Garraio-sektorearen arriskuak inguruko idiosinkrasia partikularraren araberakoak dira: lurrekoa (errepidea edo trenbidea), airekoa edo itsasokoa.
Sektore honetan jarduera ugari egiten diren arren, badira guztiek izan ohi dituzten arrisku-faktoreak: erabilitako garraiobidea (furgoneta, autobusa, kamioia...), zama (salgaiak edo garraiatu beharreko pertsonak), lan-erritmo altuak, gaueko lana, estresa, baldintza klimatologiko txarrak, etab.
Sektoreko enpresek prebentzioaren kudeaketa egokia egin behar dute, langileek bertan dauden arrisku ugariekiko duten esposizioa ezabatzeko, murrizteko eta/edo kontrolatzeko, haien lan-baldintzak hobetzeko eta/edo, ahal den neurrian, osasunerako ondorio kaltegarriak ezabatzeko eta/edo minimizatzeko.
Langileek lan-ekipoak erabiltzeko gutxieneko segurtasun- eta osasun-xedapenak ezartzen dituen uztailaren 18ko 1215/1997 Errege Dekretuaren ondorioetarako, lanerako ekipamendutzat hartzen da lanean erabilitako makina, tresna edo instalazio oro.
Horregatik, eremu horren barruan, sektore honetako jardueretan erabili ohi diren ekipoak daude, hala nola, garraioan erabiltzen diren ibilgailuak.
Osalanen argitalpenak
Beste argitalpen batzuk
LSOINek argitaratutako prebentzio-ohar teknikoak:
POT 1091: Riesgos laborales viarios: marco conceptual (II)
POT 1090: Riesgos laborales viarios: marco conceptual (I)